همه چیز خم میشود به سوی مجاز

در محل تلاقی مختصات زمان و مکان

نقاطی وجود دارند که گویی در سیاهچاله ناامیدی زندانی هستند

وقتی که آنجا قرار میگیری دوست داری تمام نور های دنیا را به خود جذب کنی

تا شاید نا امیدیت التیام پیدا کند

و اینجاست که دیگران چیزی جز سیاهی ازتو  نمیبینند

حتی نمیدانند که  وجود داری

حتی کوله بار سنگینت را نمیفهمند

در این نقطه زمان مفهومی ندارد

همه چیز خم میشود به سوی مجاز

تا شاید درد واقعیت با توهم آرام شود

و رویاهای دست نیافتنی مسکن درد روزمرگی های تلخ شود

گاهی خودرا در صفحه شطرنج احساس می کنم  که شطرنج باز ماهری در حال حرکت دادن من است برای رسیدن به یک هدف نهایی نمیدانم پیاده هستم یا رخ یا وزیر نمی دانم زمانی که شاه حریف مات شود من در صفحه شطرنج می مانم یا قربانی یک بازی می شوم و منتظر چیدن مهره ها در یک بازی دیگر...؟

چه سخت به تو میدادم تن
و امروز چه ساده  شده ام مقهورت 
گویی پایان منم نزدیک است
در غمکده ............. جورت.

این روزها خالی میشوم از خودی که میشناختم
این روزها گویی تمام راه ها به دیوارهای بلند نا امیدی می رسد
این روز ها زمین خط میکشد بر روی زندگیم
و من حتی از باران هم تنفر دارم
این روزها دل خوشم به بالا رفتن های پوچ
و هراسان از پایان رفتن های دهشتناک
این روزها حباب های امید ناگهان میترکند
این روزها مرگ هم دیگر چاره کار ققنوس نیست.

اینجا همه چیز در دوران است
همه چیز میچرخد
اینجا همه چیز درون دایره است
همه چیز مرکز دارد
دوران ماه به دور زمین
دوران زمین به دور خورشید
دوران زمین به دور خود
دوران انسان به دور مرکز زمین
دوران عقربه های ساعت
اینجا راهی برای فرار نیست
اینجا دایره ها فرمان میدهند
فرار از یک دایره فقط به دایره بعدی امکان پذیر است
چقدر سرم گیج میرود
چقدر تهوع دارم از این مرکزها
چقدر خسته ام از این دایره ها

کاش به چشمانم فرصت میداد
تا فارق از اشک
 روشنایی را
در میان آغوش توبیابم
کاش این گونه رنگ ها در هم نیامیخته بود
آبی را به من و سبز را به تو میداد
کاش آسمان مقصد پرواز من و تو نبود
کاش در اعماق دریا نمیمردیم
افسوس که زندگی زمین را میخوریم
افسوس که زندگی فقط یک بهانه است
بهانه ای که همه باورش دارند

همین که جسارت کردی و آمدی بردی
همین که خودت را بزرگ دونستی بردی
بردن همیشه برنده شدن نیست.
امروز به من درس های بزرگی دادی.

امروز اسباب بازیهایم با من بازی میکرند
وقتی کسی با تو بازی کند
 و تو فکر کنی که اسباب بازی تویه
اون روز احمق ترین آدم دنیا هستی.